Hiçbir şeyi beğenmiyorsunuz, sürekli eleştiriyorsunuz, hep ‘daha iyisi olabilir-di’ diye düşünüyorsunuz; kendi yaptıklarınız da buna dahil! Çünkü her şey tam da olması gerektiği gibi kusursuz olmalı! Mı acaba? Mükemmeliyetçilik insanı belki de geliştiren değil, mutsuzluğa götüren bir kişilik özelliği olabilir mi? Hem üstelik, prensesler bile mükemmel değilken...