Kredi kartı böreği

PELİN AYLIK 7 BİN LİRA KAZANAN GENÇ BİR KADIN. Beni ilk bu satırlarda okumuş, geçen nisan ayında da bir mail gönderdi, “Özlem Hanım, yandım, kredi ve kredi kartı borçlarından illallah dedim, lütfen yardım edin” dedi. Kendisine “Dur Pelin, sakin ol, derin bir nefes al ve başlıyoruz” dedim.

1. YOL GÖSTERİCİ
Öncelikle Pelin’e yalnız olmadığını ve bundan sonra bir yol göstereni olduğunu söylediğimde çok sevindi. Hepimizin zor dönemleri, çaresizlik hissettiği anları, kurtulamadığı zaafları ve problemleri olması son derece normal. Çünkü hepimiz insanız. Burada önemli olan yardım isteyebilmek.
Gerekli malzemeler: 10 dakika ayırmak ve bir mail adresi ile bana ulaşmak.

2. YÜZLEŞMEK
Pelin durumunu fark etmiş, çözmek için ilk adımı atmıştı. Bir şeylerin doğru gitmediğinin farkındaydı. Bu durumu sürdüremeyeceğinin de... Geriye kalan sadece, her ne yaşıyorsa, bununla yüzleşmesiydi. Borç neden oluşmuştu? Altında yatan temel nedenler neydi? Maaşı mı yetmiyordu? İstekleri mi fazlaydı? Yoksa hayatında yaşadığı ama adını koyamadığı bir tatminsizliği mi vardı Pelin’in? Bu aşamada onunla yüzleşmemiz ve derinine inmemiz gerekti.
Gerekli malzemeler: Düşünmek, sorgulamak ve kendine karşı samimi olmak.

3. BORÇ KAPATMA PLANI
Nereye ne borcu var yazdık, hesapladık ve kapatmak için plan yaptık.
Gerekli malzemeler: Kağıt, kalem ve yarım saat.

4. SEVİNÇ VE KUTLAMA
Borç alışkanlığı veya borcun kendisi öyle kolay kolay bitmez. Ama bir kapanmaya başladı mı da tadından yenmez. Aynı kilo vermek gibi. Hiçbirimiz 10 kiloyu bir anda veremeyiz ama ilk bir kiloyu verince de yok bizden mutlusu.
Gerekli malzemeler: Günlük hayatın içinden 1-2 alışkanlığı değiştirmek ve bunu başardıkça kutlamak, sevinmek.

5. ZAAF AVI
Hepimizin takıntılı olduğu bir şeyler oluyor, sürekli ona para harcıyoruz. Kimisi sürekli parfüm alır, kimisi ayakkabı. Pelin online alışverişindeki kampanyalara zaafı olduğunu keşfetti ve her kendini tuttuğunda, birikim hesabına o ürünün fiyatı kadar parayı ekledi. Sırf zaafını keserek ilk ayda 1230 lira biriktirmişti bile.
Gerekli malzemeler: Kredi kartı ekstreleri (harcamalarını incelemek için).

6. KARAR VERMEK
Artık Pelin’in kredi kartı böreği hazırdı, sadece fırına atıp pişirmesi, yani karar vermesi kalıyordu. Ona bir mektup yazdırdım, sene sonuna kadar borçlarını sıfırlayacağına dair bana söz verdi. Mektubun bir kopyasını da en çok zaman geçirdiği iki arkadaşına verdi (ki onu tatlı tatlı kontrol etsinler).
Gerekli malzemeler: Bir tutam kararlılık.

7. DENETİM
Böreği fırına koyduk ama ara sıra açıp ne durumda diye bakmak da lazım. Pelin her ay bana durum raporu gönderiyor. Tıpkı bildiğiniz yönetim kuruluna raporlayan bir CEO gibi. Hayatının CEO’su. Aslında  hepimiz kendi hayatlarımızın CEO’su değil miyiz? Siz de Pelin gibi borçlarınızdan kurtulabilirsiniz. Bir mail ([email protected]) uzağınızdayım. Afiyet olsun, kredi kartı böreğinizi afiyetle yiyebilirsiniz. Oh mis gibi yaptınız, yediniz, borç filan kalmadı.
Gerekli malzemeler: 1-2 kontrol edecek arkadaş.

“Özlem Hanım, ilk ay beklediğimden de zor geçti. Meğer ne çok alışkanlığım varmış farkında bile olmadığım. Ama kararlıyım, çok yoruldum artık her gün borç düşünmekten! İlk adım olarak söz verdiğim gibi bütçemi yapmaya ve harcamalarımı yazmaya başladım.

Kredi kartını da söz verdiğim gibi sizin deyiminizle buzdolabına koydum. Yanıma ihtiyacım kadar para alıyorum ama kart almıyorum. Daha yeni başladık, hemen pes etmek yok diyerek şimdilik kendimi oyalıyorum.

İlk ay için fena gitmedim sanırım, 1230 lira fazladan borç kapatabildim.”

 “Özlem Hanım, moralim bozulmaya başladı. İlerlememin yavaşlığı keyfimi kaçırmıyor değil. Borç arkadaşımla konuştum, tabiri caizse paparayı yedim. ‘Bir ayda mı oldu bütün bu borçlar sanki de bir ayda kapanmadı diye şimdi keyfin kaçıyor. Sık dişini, bir bitsin borçların, bak nasıl yeni doğmuş gibi olacaksın’ diyerek beni bayağı bir motive etti. Bu ay faturalarım da azalınca 1675 lira daha ekstra borç kapatabildim.”

“Özlem Hanım, her şey şahane gidiyor ama arkadaşlarım tatil planları yapmaya başladı. Ben de tatil planlarına dahil oldum. Yeni bir borç yapmak yerine evde kullanmadığım ne varsa internet üzerinden satışa çıkardım, inanamadım ama tatil param çıktı (hatta ondan da fazlası!).”

“Özlem Hanım, bu sefer üç ayrı müjde verecek olmanın keyfiyle yazıyorum. İlk müjdem, ek iş buldum. Çeviri yapmaya başladım. Hem kendimi geliştiriyorum hem de para kazanıyorum. Çok büyük bir gelir kaynağı değil ama olsun, akmasa da damlıyor.

İkinci müjdem, tatilden döner dönmez geçmiş kredi kartı ekstrelerimi tekrar gözden geçirdim. En azından borcum bittikten sonra neye daha çok dikkat etmem gerektiğini de görmüş oldum.

Ve üçüncü müjdeme gelecek olursak, bahsettiğiniz para avına çıktım. Evdeki internetim ve televizyon aboneliğimde de tıpkı etiketli kıyafetlerimde olduğu gibi boşa giden paralar olduğunu gördüm. Cep telefonumun da tarifesini değiştirttim. Kullanmadığım kredi kartlarımı kapattırdım. Ve en büyük para avım ise günlük dışarıda yaptığım suydu, kahveydi gibi harcamalarımdan oldu. Tüm yaptıklarıma ek, aylık 500 lira ek gelir ve 240 liralık bir tasarrufla kendim için ciddi bir adım daha atmış oldum. Borç yüküm hafifledikçe ben de hafifledim ve ilk öneriniz üzerinde düşünmeye başladım ve karar verdim. Evet, arabamı satacağım. Önümüzdeki ay satıp, kalan parayı da acil durum fonu olarak bir kenara koyacağım. Desteğiniz ve yol göstermeniz sayesinde borcum düşündüğümden erken bitiyor. Artık geceleri huzurla uyuyabileceğim. Teşekkür ederim.

Not: Araba satma kararımla birlikte bireysel emeklilik sigortası başvurumu da yaptım.”

Gördüğünüz gibi her borç ödeniyor.
Yeter ki karar verin!

Not: Hikayede kullandığım isim gerçek ismi değil. Prensip olarak bana başvuran, sırlarını, dertlerini açan hiç kimsenin ismini, konumunu, durumunu eşime bile anlatmam.