Yonca’nın yeni yıl duası

İnanıyorsan kendine GÜVEN.
Duyma sadece sesleri, DİNLE.
İyiliklere doyma, aç gözlü ol, hep daha fazlasını İSTE.
Aklına düşerse YAP.
İçinden nasıl geliyorsa öyle OL.
Nasıl hissediyorsan öyle YAZ.
Mutlulukları asla BEKLETME.
Hayatını asla GECİKTİRME.
İçine düşerse fikri hemen SEVİŞ.
Naz etme GÜL.
Farkında olarak YAŞA.
Hayata kızıp YILMA.
Hiçbir kapıyı KAPAMA.
Kimseye KÜSME.
İmkansız deme, DENE.
Yorulma, ÇALIŞ.
Hor görme kendini, SEV.
Yaşadıysan eğer, vardır elbet bir sebebi, PİŞMAN OLMA.
Her şeye ilaçtır ZAMAN, o zaman KAYBETME.
Oluverdi mi dileğin, hemen ŞÜKRET.
Her daim UMUTLU ve MUTLU OL.
Hayat bu...
AFFET!
Dön başa, büyük ve koyu renk yazdığım
kelimeleri yukarıdan aşağıya yüksek sesle oku!
Ha bir de unutmadan;
Yap iyilikleri, çok düşünme at derin sulara.
Geri gelecekler elbet.
Zamanla...
SABRET.

Yonca ‘işbitirici’

Yıllık Bilanço
Benim bilanço anlayışım yalnız bu seneye mahsus şöyle:
Ekim 2012’den Kasım 2013’e kadar olan dönemi kapsıyor.
Neden mi? Çünkü geçen sene topuk kırığımla beraber hayatım durmuş ve sadece ekimden itibaren hareketlenebilmiştim de, ondan.
Her sene mutlaka ne yapmışım ne etmişim oturup bilançosunu çıkarıyorum.
Çok zor iş.
Çok ürkütücü iş.
İnsan bazen ne çok şeyi ıskaladığını görüyor. Kimi zaman da kendini ne anlamsızca hırpalayıp ne hadsizce acımasızca yorduğunu.
Bazı hayaller olmuş oluyor, kimisi olmamış.
Bazı sonuçlar tokat gibi. Acıtıyor. Kimisinin indiği yerde de güller bitiyor.
Ama bilanço çıkarmak zor olsa da, insanın yapması gereken bir şey gibi geliyor bana.
Benimkini yazmamın nedeni, sizlere de bir örnek olmasını dilemem.
Bana bakıp belki kendinize de bir paye çıkarırsınız diye düşündüğümden.
Hatta bana bakıp, benim yaptığım hataları sakın yapmayasınız diye dilediğimden.

Yonca ‘işkadını’



Rakamlarla bir yıl
Ben bu bir sene içinde meğer kendimi çok acımasızca eleştirmişim. İçimdeki his sanki koca bir sene geçti ve ben hiçbir şey yapmadım gibiydi. Ama rakamları bir deştim ki, ortaya çıkan manzara beni bana mahcup etti. Yonca bu bir senelik dönem içinde neler yapmış bakın:
Likya Yolu 6G-140 km. (Kadınlar birincisi oldum ama benden başka kadın yoktu o kategoride ondan)
Venedik Maratonu-42 km. 195 mt. (5 saat 46 dakika 13 saniyede biten cahil cesaretimle görülmüş bir finiş, büyük hayat dersi!)
Avrasya Maratonu-15 km. Tırtılist olmuştuk TOFD için farkındalık adına.
Runtalya-21 km. Paris Maratonu’na gideceğim için hemen ardından 21 km. üstüne antrenman olsun diye ekstra 8 km. koşup 29 km. yapmıştım o gün.
Schneider Paris Maratonu-42 km. 195 mt. (4 saat 53 dakika 7 saniyede gördüğüm en güzel finiş! İyi çalıştım süper ortamda TEGV için müthiş koştum.)
Dubai Women Run-10 km.
İznik Ultra Maratonu-Yarış 80 km.’idi. 75 km.’de süreyi kaçırıp 15 dakika geç kaldığım için diskalifiye oldum. Acayip üzüldüm. Çok ağladım. Kaybetmeyi öğrendim.
Yalova Triatlonu-1 km. yüz, 20 km. bisiklet sür, 5 km. koş! 1 saat 48 dakikada tamamladım. Çok zormuş yahu! Ama genç triatletlerimize hayran kalıp ne yaşadıklarını damardan anladım.
Runfire Kapadokya Ultra Maratonu 6G-140 km.’lik yarışta kadınlar birincisi oldum.
35. Vodafone İstanbul Maratonu-42 km. 195 mt. 5 saat 11 dakika 54 saniyede bitirdim. Zor ama çok güzel bir maratondu; ama iyi bitirdim çok şükür.

Yonca ‘nümerik’




Sonuç

Bu bir sene içinde
561 km. 585 metre yarışmış bu Yonca! Ama esas mesele bu da değil.
Bu kadar yarışabilmek için, bir senede yaklaşık 2300 km. de antrenman yapmışım.
Yuh bana!
Buna bir de pilatesler, yüzmeler, gym’ler, bisikletler filan dahil değil.
Dahası Hürriyet yazılarım, Elele yazılarım... Çocuklarım, onların hayatı...
Seyahatlerim...
Ben de diyorum bende bir yorgunluk oldu neden acaba diye.
Ama bu yorgunluğu unutturan ne biliyor musunuz?
Bu bir sene içinde tam 100 bin liralık bağış toplamışım ADIM ADIM koşarak!
TEGV Van Erciş Adım Adım Öğrenim Birimi’nin yapım ve işletmesi ile 9 bin çocuğun eğitimine katkıda payım olmuş.
500’e yakın üniversite öğrencisinin sosyal sorumluluk projelerinde çalışabilmesi için TOG’a destek sağlamışım.
Dört engelli insanın hayatına akülü tekerlekli sandalye ile hareket özgürlüğü sağlamışım.
Çok şükür!

Yonca ‘net’
Çıkarılan Dersler

Ders 1:
Bu rakamlara bakınca, insanın hayatta koyduğu hedefin en az beş katı çalışması gerekiyormuş, onu anladım. 500 km.’ye 2300 km.
üstü çalışmam gerekmiş. Ki bunda bile başarısızlık olmuş. Yine de vazgeçmek yok. Yarım kalan işler bitecek. 2014’te İznik Ultra 80 km. akıllıca ve sağlıkla tamamlanacak.

Ders 2:
Yorulmuşum. Nedensiz değil. Ama bu tempo için çocuklarımdan zaman çalmamak adına, az uyudum, az dinlendim. Bu yanlış bir şey. Dikkat etmeliyim süreklilik, sürdürülebilirlik adına.

Ders 3:
Eğer güzel bir amacım olmasaydı asla bunları yapamazdım. Her zaman hedefin içine güzel bir amaç yerleştirmek gerek bence. Benimkisi bağış toplamak için koşmak olduğundan, duramıyorum yerimde bence.

Ders 4:
Sevdiğin şeyi yapmak büyük keyif ve şans. Elime fırsat geçince abartabiliyorum. Daha planlı ve tasarruflu olmam gerek yine de. Dikkat.

Yonca ‘hoca’

Özetle...
Mediha Şen Sancakoğlu’nu bilir misiniz?
Bilmezseniz, hemen Youtube’a girin, bir bulup sesini, hele de Nasıl Geçti Habersiz’i söylerken dinleyin.
Ama kesin rakı da hazır olsun sofranızda mezenizle.
Bu yılımı daha iyi anlatan bir şarkı ve ses yoktur.
Mutlu ve umutlu bir 2014 olsun hepimize!

Nasıl geçti habersiz
O güzelim yıllarım
Bazen gözyaşı oldu
Bazen içli bir şarkı
Her anını eksiksiz
Dün gibi hatırlarım
Dudaklarımda tadı
İçimde durur aşkı
Hani o saçlarıma taç yaptığın çiçekler
Hani o güzel gözlü ceylanların pınarı
Hani kuşlar ağaçlar binbir renkli çiçekler
Nasıl yakalamıştık saçlarından baharı
Ben hala o günleri anarsam yaşıyorum
Sanki mutluluğumuz geri gelecek gibi
Hala güzelliğini kalbimde taşıyorum
Dalından koparılmış taze bir çiçek gibi…