Egonuza dur demenin zamanı geldi mi?

Bunun için çabalıyorum. Bu konuda iyiyim. Ruh halime göre değişiyor. Tabii kime kendimi tanıttığım da önemli. Gerçekten çok gerekliyse yaparım.

Duruma bakar ve hatamı kabul ederim. Şimdilik hatamı belli etmemeye çalışırım. Sonra duruma bakarım. Hemen özür dilerim. Suçu başkasına atmaya çalışırım.

Sinir olurum ama sessizliğimi bozmam. Ona işini nasıl yapması gerektiğini söylerim. Bahşiş bırakmam. Kibarca ‘onlardan önce bizim masamız vardı’ derim.

Evet, yöneticilerimin bana daha fazla önemsemelerini istiyorum. Hayır, sadece daha fazla öz güvene ihtiyacım var. Sadece daha fazla zamana ihtiyacım var. Evet ama çok da önemli değil. Ben zaten işimi kendimi geliştirmek için yapıyorum.

Onları başka çocuklarla kıyaslamadan. Onlardan ‘çok iyi’ şeyler beklediğimi söyleyerek. Değerli olduklarını onlara hissettirmeye çalışarak. Onlarla bolca ilgilenerek ama aynı zamanda bana bağımlı hale gelmemeleri için sınırlar koyarak.

Talepkar Hoşgörülü Mesafeli Anlaşılması zor

Cesur ol! Aferin! Daha fazlasını yaparsın! Teşekkürler…

Çıkarcı oluyorlar. Üstünlük kompleksleri var. Aşağlık kompleksleri var. Kendilerine saygıları tam.

Tepki alma riskini göze alarak söz hakkı isterim. Toplantı konusuna sadık kalınmasını rica ederim. Konuşmayı keserim. Onlar konuştuğunda ben de aynı şeyi yaparım.

Sen bir tanesin! En iyi sensin! Vazgeçilmezsin! İyi bir insansın!